Henna, której właściwości są znane na Bliskim i Dalekim Wschodzie od tysiącleci, to barwnik produkowany z liści i pędów rośliny lawsonii bezbronnej, występującej na obszarach tropikalnych od Indii po Australię, Afrykę, a nawet Amerykę Łacińską. Krzew lawsonii często nazywany jest hennowym właśnie ze względu na pozyskiwaną z niego hennę, która powstaje po sproszkowaniu i ugotowaniu liści. Brunatna maź może zostać wysuszona, nie tracąc swoich walorów, a wystarczy dodać odrobinę wody, by przywrócić jej płynną konsystencję.
Henna jest bogata w wapń, magnez, potas i liczne mikropierwiastki (cynk, żelazo, miedź, mangan). W jej składzie znajdują się również liczne enzymy, błonnik, witaminy A, D, B oraz kwasy oleinowy i linolowy.
